De witte Duitse herder is genetisch niet anders dan een gewone Duitse herder, hoewel hij wel een donzige witte vacht heeft. Dit komt omdat de witte Duitse herder het recessieve gen met witte vacht draagt, wat precies hetzelfde is als sommige mensen die het recessieve blondharige gen dragen. Witte Duitse herders zijn raszuiver en identiek aan Duitse herders, met uitzondering van hun geheel witte vachten. Het wordt vaak verkeerd begrepen als een apart ras of albino, en geen van beide is waar.
Ze zijn de directe afstammelingen van de kleurbedekte variëteit, en een recessief gen veroorzaakt hun witte kleur. Kortom, een recessieve witte hondenjas wordt een albinohond genoemd. Het is dus volkomen logisch waarom ethische fokkers dit problematische gen uit hun fokprogramma's zouden verwijderen. Nee, witte Duitse herdershonden zijn geen albino's.
Interessant is dat het recessieve gen van de witte Duitse herdershond geen albinisme veroorzaakt. Witte GSD's hebben een donker mondpigment, donkergekleurde ogen en normale gezondheidsproblemen die verband houden met het Duitse herdershondenras. Kortom, dit witte ras vereist dezelfde behoeften op het gebied van hondentraining, gezondheid en verzorging als elke Duitse herder. Het is een middelgrote tot grote hond die net als alle andere GSD's dagelijkse beweging, mentale stimulatie en verzorging nodig heeft.
Onthoud dat wit slechts een vachtkleurvariëteit is en geen ander ras. Witte Duitse herders zijn hetzelfde als Duitse herdershonden, behalve dat het een witte versie is. In een poging om witte GSD's op de markt te brengen, beloven sommige fokkers vriendelijkere temperamenten in vergelijking met „traditionele Duitse herdershonden”, maar dat is onmogelijk te garanderen en te beloven. Alle honden zijn anders en elke puppy in een nest zal zijn of haar eigen persoonlijkheid hebben.
Zeggen dat een specifieke vachtkleur vriendelijker is dan zijn nestgenoten of andere GSD's, is gewoon niet waar. Bovendien is het volkomen onethisch om meer geld te vragen voor een witte puppy dan voor zijn typische gekleurde nestgenoten. Eerlijk gezegd is er geen echte gerenommeerde White German Shepherd Club of organisatie die zeer strikte hondenfokpraktijken volgt. Strikte fokpraktijken zorgen ervoor dat alle honden die voor de fokkerij worden gebruikt, op gezondheid moeten worden getest.
Als ze niet slagen, zullen ze nooit worden gefokt. Bovendien moeten honden ouder zijn dan 2 jaar voordat ze worden gefokt. De witte herder is een variëteit van de Duitse herder die in de Verenigde Staten is gefokt. Hoewel Duitse herders met witte vacht al in 1882 in Europa bekend waren, werd in 1933 de rasstandaard in hun geboorteland Duitsland gewijzigd, waardoor honden met witte vacht niet meer geregistreerd konden worden.
In de Verenigde Staten en Canada had de kleuring veel aanhang gekregen en in 1969 werd speciaal voor witgekleurde Duitse herders een rasvereniging opgericht, met de naam White Shepherd. Het ras wordt door de United Kennel Club als een apart ras erkend. Het temperament van de Witte Duitse herder wordt bepaald door een extreem hoge intelligentie. White Shepherds zijn een van de slimste rassen in de hondenwereld.
De witte Duitse herder heeft een roze of zwarte huid, gouden of bruine ogen, een donkere neus en een stevige witte vacht. Volgens de American Kennel Club (AKC) zijn Duitse herders zelfs het tweede meest populaire ras in Amerika, na de Labrador Retriever. Als u denkt dat uw witte Duitse herder aan een ziekte kan lijden, moet u naar uw dierenarts gaan voor een volledige controle. Nu moet u zorgvuldig onderzoek doen om er zeker van te zijn dat u uw Duitse herder van een ethische bron koopt.
Een gerenommeerde en ervaren fokker kan echter vol vertrouwen twee witte Duitse herders fokken om een nestje raszuivere, volledig witte donzige Duitse herderpups te creëren. Met uitstekende verzorging en voeding ligt de levensduur van de witte Duitse herder over het algemeen tussen de 7 en 10 jaar. De witte Duitse herder kan goed overweg met kinderen en andere huisdieren, vooral als hij ermee wordt grootgebracht. Hoewel er nog steeds witte Duitse herdershonden in een nest opduiken, verwijderen verantwoordelijke hondenfokkers ze uit hun fokpopulatie door ze in dierenhuizen te plaatsen waar ze worden gesteriliseerd en gecastreerd.
Er zijn hele reddingsorganisaties, zoals Echo Dogs, die zich uitsluitend toeleggen op het redden van witte Duitse herders. U kunt ook contact opnemen met de German Shepherd Dog Club of America voor suggesties van hoogwaardige White German Shepherd fokkers bij u in de buurt. Net als de zwarte Duitse herder is de witte Duitse herder het product van een recessief gen voor vachtkleur. De VS volgden dit voorbeeld in de late jaren 60 toen de American Kennel Club de witte Duitse herder uit de conformatiering verbood, maar hun registratie als raszuiver ras toestond.
Het witte gen is geen verdund gen, zoals lever en blauw; het is een maskerend gen (wat betekent dat het recessieve gen de ware kleur van de hond maskeert). Uiteindelijk erkende de United Kennel Club (UKC) in 1999 de Witte Herder als een apart ras en omschreef het als een directe afstammeling van de Duitse herdershond. De enige manier om te verdunnen is als de witte herder in kwestie een verdunde kleur, zoals lever of blauw, maskeert. .
